друг (прид.) - од (предл.)

Куќите се гледаат надалеку една од друга од двете страни.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Коле и другите од задната клупа ги издолжуваа вратовите обидувајќи се што подобро да го видат глувчето.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
— почна Толе да ги боцка трупарите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Е, лебами, тиа пушки не се земаат со колај — пробрбори друг од трупарите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Во затворите секаде има два режима. Еден воведен од власта, другиот од самите затворници.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И другите од оркестарот се вознемирени: им се нарушува нешто во нивниот, од долги години установен ред во работата.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Прокоп ништо не можеше да стори ни за себе, ни за другите од тајфата.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Иако, како и другите од тајфата, немаше ни еден добар збор за Аргира, сеќаваше дека нешто посилно од него го сврзува со тој секогаш наежен, стар човек, за кого што сите говореа: - Намќор, ни на живо се смее, ни на мртво плаче!
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Трубачот гледа вџашено. Не ги забележува подбивните усмевки кај другите од истата маса.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
За стриковците и стрините, за вујковците и вујните не знаеше многу, освен дека едните се од едниот, а другите од другиот сој.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Едни си присакаа да бидат ослободени од Бугарија, други од Грција.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Други од нас се во Грција и ги проучуваат грчките интереси и грчката историја.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Во една куќа таткото е од една народност, едниот син од друга, другиот од трета народност и еден Господ знае до кога ќе продолжи да биде така!
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Никој друг од балканските народи немаше така спокојно да гледа на запустувањето на еден крај, каде што има негови сонародници.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Други од македонските наречја се поблиски до српскиот јазик, ќе ги продолжат своите приговори нашите противници.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Потоа живите рани го начнале месото и на другите од куќата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Но и под антерија и под кожув крастите се ширеле.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Тој клеко не е за тебе. Ни тој, ни другите од селово.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Јас ќе го внесам него малку подлабоко в земја, рекол свечено како да се колне пред лик на светец.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
А некој друг од мајсторите прирече уште: „Сега ќе биде што ќе биде - “.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Требаше и ти да го откриеш еднаш она, што некои веќе одамна го знаеа, кога ги најде во тие соби и со оние ситници, што беа задружни, и кои, којзнае како, ти ги снемуваше една по друга од пред очите, без да го заушуваш тоа.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
За помалото и поголемото Немаш дечко, немаш, па одеднаш – оп, две прилики! И тоа добри. Едниот од Танзанија, другиот од Танганики (ако постои таков географски поим).
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Семовиот репертоар се состоеше од педесет и пет смешни приказни и околу триесетина или четириесетина песни. Но, по никоја цена не запираше тука.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Но внимавајте, не како начин да се откупи – ниту Сем Галовеј, ниту некој друг од вистинските трубадури не беа директни наследници на починатиот Томи Такер.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Стручно лице ќе можеше да рече за него дека е под дејство на дрога, но јас и другите од јамата не знаевме ништо за тој отров, освен дека е убиец на многу млади во светот.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Нејзината сопственичка, Марија, беше самотна жена која секој ден, пред да оди на работа, ја оставаше и го замолуваше Богдана, како новодојден, да ѝ обрнува поголемо внимание на пудлицата, зашто имаше впечаток дека другите од персоналот тоа не го чинат доволно.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Така би и со една книга од татковата библиотека, која не беше групирана, како другите од кои подоцна синот-наратор ги извлекуваше глобалните метафори (од книгите за козите, за јагулите, за јаничарите, за кадиските записи - сиџилиите, за јазиците, за религиите), туку таа беше во ракопис, составена од многу веќе пожолтени листови, безброј записи, како делови на еден незавршен книжен мозаик.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Седнав на едно мало столче и некако се возбудив: двајца уметници, еден од една страна, а другиот од друга страна ме набљудуваа нападно, нешто цртаа без да ми најават што ќе прават.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
- Се искачиле на Голгота. Тука го распнале Христа а по Него и двајца разбојници - едниот од десната, а другиот од левата страна.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Таму помагаше и една друга од болните...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Потоа мајка му го закла петелот што го имаше ветено за да му ја стави главата во гробот на Илко како курбан - за да не повлече со себе некој друг од фамилијата.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Стојан и Јован секогаш беа готови. Готови беа и нивните другари, пет од земските сејмени и двајца братучеди на Анѓа – еден од вујко, а друг од тетка.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Неколку пати се настрани да падне, но двајцата сејмени што ги определи Суљо да пазат, навреме ја задржуваа едниот од едната, другиот од другата страна.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Патем, тресејќи се од студ, брзајќи за да се згреам, сум размислувал дали има и некои други од оние со кои учиме да живеат во вакви услови? и воопшто, ќе издржиме ли, ќе останеме здрави?
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Така замислена, со името на Дине во себе а со сликата на Дине пред себе со двете жени што го држат едната од едната страна другата од другата страна како да го черечат, не ни забележува дека гасеницата од вагони се преместува од колосек на колосек и на крајот запира со еден силен дрангож.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
— „Кој ќе дојде мене овде друг од Тода да ми каже" — ал рече таа и го зеде букарот да оди на вода, иако пред еден саат полн го донесе.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Работил човекот, печалил, ќе крка зелници — одговараа други од друштвото што одеше горе со добиците по дрва или си идеше од дрва.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Толе не се пофали оти тој е најарен, но ја кажа правината дека Крсте Попов, иако е во трето одделение, поарно знае од Трајка Јанов и другите од први клас и го викат учителите да им раскажува кога овие не знаат некоја лекција, за да се засрамат.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Дотрчаа полковниците, отец Иларион, калуѓерите и другите од манастирот.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Двете колони тенкови, едната од Лерин преку Псодери, а другата од Костур преку Габреш, се сретнаа на крстосницата подолу од селото Желево и се упатија кон Превалот каде владината пешадија веќе два часа води борба.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Во таков ред ќе се најде и татковиот брат, без апсолутно никаква вина, и нему без да му се знае гробот, како на многумина други од семејството во родниот град Поградец.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Дури подоцна, без команда, командирот се сврте назад кон заодената чета, па војниците, од неочекуваност, се натуркаа еден во друг од позади.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Едни од една страна, други од друга.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)