друг (прид.) - стварност (имн.)

Секој од нив се подвојува – еден дел од него, еден дел од неговото Јас, е она кое го создава измечтаениот свет и постои во него, другиот дел од Јас комуницира со стварноста, која за него не постои, и која е само затвор на кој е принуден.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ако со помош на компјутерот создадеш доволно надразби, што означуваат постоење на одредена друга стварност, нервниот систем ќе прескокне на друг колосек и човекот новиот симулиран свет ќе го прими како стварност.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Таа игра ме изделуваше од патот по кој не влечеше инерцијата, но тоа беа само мигови од една друга стварност која брзо исчезнуваше и ние пак останувавме на просторот што го нарекувавме живот.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
И вака несетено поминуваше во една друга стварност во која сознанието им отстапуваше место на бладањата.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Но, кога нејзината употреба ќе стане доволно распространета, ќе стане друга стварност, во којашто можеме да живееме. okno.mk | Margina #17-18 [1995] 103 Си ја замислувам како сунѓер, што ќе ги впие човековите дејства од реалноста во виртуалноста.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Вистинскиот сликар исчезнува, а неговата случајна, неприродна пипавост нè убедува дека сликата не само што прикажува некоја друга стварност, туку и потекнува од неа.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Пловеше по каналот, можеби навреден и исполнет со меланхолија, но со компактна и на свој начин убава црно-кафеава глава со „додатоци“; пловеше низ самракот кон некој друг брег, кон некоја друга стварност.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Луѓето со такво Јас живеат среде стварноста, ама гледаат, чувствуваат, мислат некоја друга стварност, некоја своја не-стварност, и кога стварноста им се обраќа ним, тие луѓе знаците и пораките на стварноста, уште пред да ги примат, ги трансформираат во поинакви знаци, во други пораки.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)