По едно време, вратата во која седеа Турците се отвори, и на неа се покажа Гоце.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Домашните се повлекоа во другата одаја.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Откако сувариите влегоа во другата одаја, Гоце остана сам.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Ќе им отвориш и ќе ги внесеш во другата одаја.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Нека дојде, ако е тука, и Пере Тошев.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Еден од нив рече: - Што не отвориш, бре ѓаур?
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Ако во „Топкаписи“со секој чекор, од една во друга одаја, се очекува изненадување поради блесокот на драгоценостите и накитите, во европеизираниот дворец - сарај - „Долма Бахче“ фрапира раскошната архитектура од барокот на деветнаесеттиот век, кога сарајот е и граден, полн со едно достоинство, со еден тежок раскош во мебелите, каде што сè е во кристал и позлатено: од креветите на султанот и на првата султанова жена, па до оние столови во собата за ручање, каде што и денес е останато така како што било некогаш, кога во овие огромни простории живееле султаните...
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Јован го внесе Толета во другото одајче и таму, почна да го распрашува за вилаетот, за луѓето, за зулумите, додека дојде и тој на ова прашање за некоја парица.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
А тоа станало вака, кажуваа Ристе Јанчески Газилајна и Тодор Велјаноски: кога си отишле од кај нив, од кај Јанчевци, главите на сојовите кои биле на закопот на стрика Анѓела нивни, тие, Јанчевци, за д не горат оган во сите одаи, се прибрале во гостинската, таа веќе била затоплена, а во сите други одаи, според верувањето дека душата на покојникот и по смртта, до четириесеттиот ден, шета низ куќата, оставиле да горат вивки и свеќи.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Една вечер отишол кај коњот и се зговорил да бегат.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Собрал царот војска и зел зетои си со себе, та тргнал да оди на бој.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Коа чул царот оти момчето сакало да излези пред него, со радос беше го примал и се сторило дауџија на царот оти да го клаит во друга одаја, како под затвор.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
- Ов, да си ми жива, ќерко, што ми даде виделце на очите! - рекол царот и је дал една друга одаја да седат.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Заошто така да је напраиш?
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Отишло момчето кај другата одаја и от коа ја отворило, видело и тамо една чешма и до чешмата имало врзано една маска и таа со крилја.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Додо, јас и неколцина востаници – тоа бевме нели? – влеговме од одајата во друга одаја, помала, и без двоумење уништивме неколку табли со разнобојни копчиња, преку кои, најверојатно, човечецот во антерија од чоја управувал со механизмот.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
И подоцна – куќата што воздивнува, луѓето од Шумшул- град и џуџестиот Жеро Жерав.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Неколкумина Турци се проврткаа, му ги врзаа вилиците и палците на нозете еден за друг, а рацете му ги положија на мевот, па откако прошепотија неколку џенази според коранот, се тргнаа во другите одаи да каснат нешто од тоа што го беа донесле комшиските жени, зашто во куќата на мртовецот не смееше да се готви.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Потоа ги отвори и прозорците на другите одаи во куќата и на сите простории; ги отвори и долапите, и шкафчињата, и ковчезите, и ношвите и сѐ што можеше да се отвори во куќата - за да се истисне отсекаде воздухот што го дишел Илко, сѐ да се испроветрее.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Од прозорецот на другата одаја гледаше Илко; цицалчето од лулата нервозно го гризеше со забите.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Тоа спиште колку што можеше, но Ибраим го извлечка надвор и му го предаде на друг сејмен да го отера во друга одаја.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
- кметот стана и влезе во другата одаја каде што беше братучетка му Цара.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Тогаш од другата одаја доаѓаше мајка Евгенија, легнуваше де меѓу нас, де меѓу други милно не галеше, не бакнуваше в очи.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Се буди. Станува. Ја фаќа мајка за рака и заедно одат во другата одаја. И тука е топло.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
По извршената операција Јане го легнаа во друга одаја.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
За децата не требаше да прашуваат, некои се подадоа од другата одајка, други дојдоа побелени од снегот, од надвор, сите со радост го изговараа името на Пелагија и ја гушкаа.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Од другата одаја се накрева песна која постепено ги исушува солзите кај сите и го враќа блесокот на радоста во очите.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Седат сите околу масата, за децата, се разбира, нема место, тие се во другата одајка, го гледаат и го слушаат Димостена, а тој го држи лицето како кадро што почнало да се губи од хартијата и ги пушта своите така да се рече излитени зборови, кажувајќи за затворскиот живот и тоа го поминува само со десетина во кои се нагнетени пет шест и повеќе години.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)