друг (прид.) - нафака (имн.)

Но сега беа други времиња. Друга нафака, како што велеше Мајка.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ни нема друг спас! Ќе заминеме преку Езерото! Друга земја, друга нафака.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Во друга земја. Со друга нафака...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Кога ја напушти родната куќа во Поградец крај Охридското Езеро и ја мина границата со семејството, па се најде на другиот брег, во друга земја, со други луѓе, со друга нафака, никогаш не можел ниту да замисли дека неговата балканска скитија по достигната цел во зенитот на младешката моќ во Цариград, ќе заврши во овој град, кој османските султани по неуспешните походи по европските територии кон Рим, Венеција и Виена, го нарекоа, како можеби нивно последно упориште во Европа, Капија на Ориентот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)