Море, седи, ослепаго, како су чинила измет на ваа куќа толку години дури вие да се жените со браче Илка, ќе чина и сега, токо ние сакаме вие да си се удомите, да си имате друшки како шо си имате, а за измет — ќе чина гајрет дури да потпркне Ѓурѓа ошче некоа и друга година, па после и мене ќе ми се поолесне товарот!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Од ден на ден оваа мисла Стале ја ширеше по сите околни села и почна редовно да се вртка околу дабот и кладенецот Илинец, каде што сопственицата — сега вдовица, — Трна, секој Илинден колеше по едно имањце како на вакавиште да ѝ го пази свети Илија последното детенце Петка, бидејќи пред некоја и друга година беше умрел мажот и Стале и три постари деца, та Пецето ѝ беше единствената надеж на изгорената мајка.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Со тоа си земаа збогум со свети Димитрија и го молеа да им ги прости гревовите што ги направиле за оваа и друга година, што газиле околу манастирот, што јале и збореле можеби понекој непристоен збор во негово невидливо присуство.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ако не колат комитите — ќе бесит валијата нас, ами да држиме појакиот, та да протутниме уште некој и друг година.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Да не се бркаме, да не се бесиме, да поминиме ошче некоа и друга година, па после бумбар патласан, ако сака с'нце нека нѐ грее кога ќе и затвориме ние очите.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Е, како сте, бре браќа, шо правите, шо чините, како живејте?
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Ќе а истутнеме зимата со овој човек,— се тешеа сите полчивци кога слушаа што се прави по другите мариовски села.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Плусна со рацете и му нареди на Ибраима.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Да простам за овој магарштилак? Може сакаш да правиш ти мене будала, а?
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Бојко ги најде и своите братучеди; Брниклијата се сретна со Босеа, со кого пред некоја и друга година се бореше на Илинден баш овде, на ова сретсело; некои го познаа и Најда Орленчето, Андона и Стојчета.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Да го оттргне бегот сина си од ова влијание беше го испратил некоја и друга година во Стамбул на училиште, а тој се запиша потоа во военото училиште и со една група кадети отиде и проведе две години во Германија, та кога се врати, стана муљазим, а пред една година и јузбашија!
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Лесно ни беше таа година: не моравме како другите години да крадеме и да растураме плетови како што правевме зашто луѓето ни даваа сами или ни кажуваа каде можеме да најдеме.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Со првиот снег, додека јас спиев, жена ми го замолила соседот да го заколе петелот, како што правевме и другите години за да не замрзне, да не пцовиса од студ.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Оваа прва Нова година по земјотресот знаев дека скоро никаде нема да се пречекува во градот така како други години.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Како и да е, јас се радувам од душа и нека си зборуваат Груевци и компанијата, тие мислат и другата година да не го дигнат востанието, но како и да е, тоа само по себеси ќе дојде...’ Така заврши Сарафов воодушевен од новината солунска“200.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Но животот, што почнал така, зел да одминува, се затркалале една по друга годините, а далчниот свет како да ги цедеше преку триста сита добрините, што можеше да му ги искамчи за себе со своите ноктиња еден таков ситен, загубен човек од планините, останат калџија во мајсторските тајфи до својата четириесетта, по скелињата, со рамото, што му паѓало сѐ пониско од тешката копанка, што ја искачувал нагоре по тие дрвени конструкции, од под кои, како пилето од под лушпата, еден ден се излупувало и почнало да живее едно ново здание, секогаш наново, во бескрај.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Во нив Марија, со убави зборови и многу тажно, го опишуваше своето сиромашно детство и другите години во време на школувањето.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Да ги собереме селаните да видиме, што има по некоја пара да ви дадеме, па за друга година кажете ни, колку можеме ќе толчиме глава, ќе даваме, нема што, ако веќе старите бераати не важат.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
А други години по полево црнавица. Со кошеви сме ги носеле в село.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
И други години имало снег, но ништо од училиштето не можеше да ја оттргне детската врева.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Како за среќа овците сите се ојагнија, така што другата година имаше повеќе и волна и млеко и сирење.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Тоа постои во некои други години, тоа се ларвите и пеперутките на едно друго доба.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)