Треба некои некаде да кажат дека државните пари не треба да се трошат за слепа имитација, како она со бугарскиот „Лувр“, на пример.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Ќе го затворат театарот ама не земаат државни пари.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
И немој да мислиш дека тоа се државни пари.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Ла Мама има добивано средства од Израел па и од бивша Југославија за својата „отворена” активност, но никогаш од Америка. Не добиваат цент ни сега.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Тие признаа дека шпионирале за непријателот (и тогаш, како и сега, непријател беше Евразија), дека проневериле државни пари, дека убиле разни доверливи партиски членови, дека правеле заговор против водството на Големиот Брат, што почнало долго пред да се случи Револуцијата, признаа акти на саботажа кои ја предизвикале смртта на стотици илјади луѓе.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)