Тројца челни, со маскирани лица - на арлекин, на купидон и на џелат, носеа женска дрвена статуа. – Покорност... покорност... – мрмореа во колоната, која се миголеше кон единственото дрво, на самиот врв на ридот.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)