дрвен (прид.) - господ (имн.)

Толкувачот пак му подвикна: - Море, кога ќе заигра дрвен господ, сѐ ќе кажеш и оро ќе играш!
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
После една втора или трета кавга заигра дури и „дрвен господ".
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)