долен (прид.) - крај (предл.)

На долниот крај капините немаа лисја и Цепенко го напрегна погледот за да може да ѕирне, низ голите стебла, кој оди по патот?... Но ништо не можеше да види.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Се истрча надвор, зеде една рогузина од чардакот и едно најискинато покровче, ги внесе дома, ја посла рогузината на женскиот кат, го зеде коритцето што ги капеше нејзините деца, го кладе зглавје надолу со главата (така лежат леунките по Мариово) и истрча долни крај кај јаслите да види што направи Доста.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)