долен (прид.) - рака (имн.)

Отишле измеќарите кај царот и му кажале оти се токмо зајаците.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Секој што беше ошол, секој беше му 'и бројал и токму четириесет му биле зајаците, ниту еден не беше му избегал.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Го сторил син му од царот тебдил и го пратил кај момчето да купи еден од зајаците, колку пари ќе сакат, толку ќе му даел.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Јас је погодив на цареа ќерка нишаниите што имаше на снагата и царо неќи да ми ја даит дека сум од долна рака.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Коа чу царот оти било едно момче од долна рака (долна фамилија), недраго беше му паднало и не сакал да му ја даит, арно ама цар што ќе речи, збор назад не се враќа. што измислил царот еден маривет: зел четириесет зајаци диви и му 'и дал на момчето да 'и пасит; четириесет дни без да му загинит еден; токму четириесет пак да ѝ донесит.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Откоа виде оти сите ќе 'и испасам и пак дома ќе му 'и донесам, и како што му 'и донесов, прати сина си тебдил да ми купи еден за да ми се скусат зајаците, арно ама откоа му зедов многу пари на сина му, му дадов еден зајак, арно ама му удрив и еден муур одзади на бутот.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Арно ама тој неќел да му ја даит дека било од долна рака.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
На вторио кажал за царицата оти е продало зајак и је удрило муур на бутот.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Коа видел царот, се зарадуал дека го надлагал син му момчето.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)