долг (прид.) - улица (имн.)

Внатре ја чекаше еден човек.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Под тешкиот товар, таа ја мина долгата улица, скршна во неколку мали улици и се изгуби некаде во десниот дел на Скопје.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Поради тоа што го зачувал старото, овде нема многу прави, долги улици, туку улички, криви, со стара германска архитектура, без многу висококатници - тоа е град кој лежи на земјата и сега овде-онде се извишува и - дури во тоа прави рекорди.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Свртуваме на исток и влегуваме во споредна долга улица.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Секоја реченица наредени гаврани на снегот, покрај долгата улица, во очекување на процесијата.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Ќе се качеше во камионот од другата страна и тогаш ќе се одвезеа во големиот град по долгите улици сѐ додека не доаѓаа до местото од каде што отпочнуваа со работа.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Еве ја онаа долга улица што се мрешка од ладниот повев на тихото помирено сознание: овие мали прозорци беа полни со сон и младо утро во гранките што се препелка и имаше во нив очи со густа сончева прашинка што ја постилаа штедри пред нашиот припитомен од
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)
Тоа е плочникот на Квинтана, кадешто мојот татко, веќе слеп, заплака здогледувајќи ги древните ѕвезди.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тоа е Јужниот Арсенал од каде што испловија Сатурн и Космос.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тоа е долга улица со ниски куќи, што во квечерина се губи и преобразува.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)