долг (прид.) - грива (имн.)

Светло сината мека капа, скоро потоната во долгата грива, чии немирни прамени, како кадрави јазици темен оган, ја зајакнуваа нескротливата енергија во очите, беше украсена со три зрна бисер, одземени од школките на најтоплото море.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)