документарен (прид.) - филм (имн.)

Влегов во работата мошне плашливо, како помошник во просториите за монтажа на документарни филмови во Лондон.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Оттогаш тоа станува негова главна професија, покрај сликањето, пишувањето и илустрирањето книги. филмови: 1966 Tranin tree 1967 Revolution Five Postcards From Capital Cities 1969 Intervals 1971 Erosion 1973 Прозори (Windows) Water Water Wrackets 1976 Goole Bu Numbers 1977 Драг телефону (Dear Phone) 1978 1 - 100 Прошетка низ “H” (A Walk Through H) прикажан на фестивалите во: Лондон, Единбург, Њујорк, Чикаго, Мелбурн, Хонг Конг награди: “Хуго”, на фестивалот во Чикаго Vertical Features Remake прикажан на фестивалите во: Единбург, Њујорк, Чикаго 1980 THE FALLS прикажан на фестивалите во: Лондон, Единбург, Берлин, Чикаго, Мелбурн, Сиднеј награди: BFI i “L,Age d,Or”, Белгиската кралска кинотека, Брисел 1981 Art of God прикажан на фестивалите во: Единбург, Мелбурн, Сиднеј, Чикаго, Њујорк награди: Мелбурн, Сиднеј Zandra Rhodes прикажан на фестивалот во Чикаго награда: “Hugo”, на фестивалот во Чикаго 68 Margina #8-9 [1994] | okno.mk 1982 Договор на цртачот (The Draughtman’s Contract) прикажан на фестивалите во: Единбург, Венеција Лондон, Њујорк, Берлин (Forum), Ротердам, Сиднеј, Мелбурн 1983 Four American Composers (документарен филм за Канал 4 Телевизијата, за композиторите Џон Кејџ, Роберт Ешли, Филип Глас, Мередит Монк) 1984 Прскање (Making A Splash) A TV Dante - Canto 5 1985 Inside Rooms - The Bathroom 1986 ZOO (A Zed and Two Noughts) прикажан на фестивалите во: Лондон, Ротердам, Берлин, Њујорк, Токио 1987 СТОМАКОТ НА ЕДЕН АРХИТЕКТ (The Belly of an Architect) прикажан на фестивалите во: Кан, Единбург, Њујорк, Монтреал, Чикаго награди: Брајан Донахју, награда за најдобра маска во Чикаго 1988 ДАВЕЊЕ ПО БРОЈКИ (Drowning by Numbers) prika`an na festivalite vo: Kan, Edinburg, Барцелона, Рио де Жанеиро, Њу Делхи, Торонто награда: Питер Гринавеј, Награда за најголем уметнички придонес, на фестивалот во Кан 1989 ГОТВАЧОТ, КРАДЕЦОТ, НЕГОВАТА ЖЕНА И НЕЈЗИНИОТ ЉУБОВНИК (The Cook, the Thief, Nis Wife and Her Lover) прикажан на фестивалот во Венеција 1992 КНИГИТЕ НА ПРОСПЕРО (Prospero’s books) 1994.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
За тоа, како овој милионски град бил системно, по принципот на „килим“, до темел уриван од германските окупатори, гледав еден документарен филм во Градскиот историски музеј, во старот дел на градот.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Има напишано и две сценарија за документарни филмови и тоа „Бараме леб“ и „Штрајкот на велешките гимназисти“.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Имав среќа да видам и еден документарен филм од Првата светска војна во кој имаше инсерти и за некогашно Скопје.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Деновиве го гледав неговиот документарен филм "Релиџилус", во којшто Бил решил без страв ем срам да му излезе на мегдан на најголемиот народен опиум: религијата!
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Пробај побарај нѐ низ светот, прочепкај низ книги, учебници, документарни филмови, телевизиски програми, актуелни вести, меѓународни институции, интернет-страници, стриптиз-перформанси - ќе видиш дека никаде не фигурираме.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
По војната во Битола се доселија цели деведесет илјади главно селани, приближно колку што имаше во турско кога таму живееле неколку илјади турски офицери со своите семејства, до или во времто кога Милтон Манаки во Париз купи камера, се врати во Битола и стана првиот граѓанин на Македонија кој ја крена раката пред Неговото Величество султанот на Отоманската империја Рашид и му нареди: „Застанете Височество„“ Неговото височество му се потчини на битолскиот фотограф и така во историјата на уште долго непостоечката македонска кинематографија и на Балканот беше втемелен првиот документарен филм.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ме викнаа луѓе од власта и ми рекоа да подготвам сценарио за кус документарен филм за акумулацијата во Долнец и една изложба на фотографии и текстови.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
И, ете, затоа, кога донеле одлука да се одбележи петгодишнината од изградбата на Долнечката брана, одредиле тој да напише кратко сценарио за документарен филм и да ја уреди изложбата.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Музички илустрирала неколку документарни филмови, а е автор и на два мултумедијални перформанси.
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Таа средба во еден виртуелен простор на историјата трае само неколку мигови.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Ја чекам скопската епозода од документарниот филм и гледам: во сточните вагони ги качуваат идните жртви на Треблинка.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Замислата на директорот на филмот, кого можеа само да го замислат во некоја длабока фотелја на главниот град, од една страна - да се остави филмска документација на идниот гигантски хидроенергетски објект, а од друга - да се направи документарен филм, што ќе го склопат режисерот и продуцентот во монтажата, и кој не само што ќе се прикажува во сите кино-сали низ земјата како предигра на играните филмови, туку и достојно ќе нè претставува на сојузниот и странските филмски фестивали.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
И додека со огромна љубопитност ги разгледуваме изложените експонати, внимнаието ни го одвлече појавата на телевизискиот екран на знакот на солунскиот ТВ канал и најавата дека ќе биде емитуван документарен филм насловен: “Πρεσπα η καρδια της Μακεδονιας”.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
За нејзиниот случај во Германија е снимен документарен филм, а наскоро се појави и споменатата автобиографија.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Вистинските пирати отпосле дознале дека се изгубиле во жанрот - документарни филмови тогаш се снимаа само за славни научници и за разни светски, а не за бродски арамии со монокли на очите.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Новата раса е насочена кон самонасочување и индивидуален избор, генетска одвратност за партизанските политики, наследена згрозеност од централизираните влади.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Младите луѓе од целиот свет мутираа, како што предвиде Маршал МекЛуан, преку високо комуникабилните меми: документарни филмови, рокенрол музика, MTV, пиратско емитување, сето тоа доаѓа до нив преку Американско-Јапонските телевизиски екрани.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)