доверлив (прид.) - и (сврз.)

Беше висок, со елегантна става, благ, спокоен во изразот, од кој зрачеше доверлива и интелигентна добрина.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
- Сакам да ти кажам нешто. Потраја малку и праша, наеднаш доверлив и срдечен.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Арсо се беше претворил во согласност, доверлива и покорна согласност.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)