див (прид.) - билка (имн.)

Ги корне и се потсетува на онаа дива билка со лични, црвени како жар цветови, што еднаш ја откорна од трапот над селото и ја пресади во градината.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Пријатни навеви од благ ветрец доаѓаат откај реката.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Таму чамци и бротчиња се белеат среде водата што спокојно тече.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Во тој начин на соопштување, Гита Корец со својата непогрешлива интуиција го препозна никулецот на една состојба што се развиваше како дива билка, како брзорастечки бршлен што во неа предивикуваше силен и неконтролиран страв.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Со таа дива билка што ја чувствуваше како да ѝ расте во грлото и во градите, таа ја пречека окупацијата.  Одново и одново: Ечи Жешов од човечки гласови и звуци под пролетната сончевина на фриволниот ден.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Рано појдов кон Картагина. Раиз беше сѐ уште во градината. Го водеше својот бој со дивите билки. И не ме забележа. Беше како дел од градината.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Како по обичај не се знаеше однапред местото на средбата.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Градинарот Раиз ја продолжи битката со дивите билки и корењето во градината. Ја подготвуваше за пролетта.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Не знам какви спомени понесоа во животот...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)