декемвриски (прид.) - ноќ (имн.)

Една декемвриска ноќ, додека меланхолично уживаа во пивото „ Гардист“ и снегот кој пополека си паѓаше како на евтина новогодишна разгледница, дваесет години постариот Дејан му ги раскажа на Александар исцрпните биографии на повеќето колеги од секретаријатот. – Алек во животот никогаш не знаеш што ќе ти затреба...
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
- Држејќи ја Рада за рака двајцата излегоа во ладната декемвриска ноќ, а штрокавата, која веќе беше зашеметена од моќта на алкохолот, тетеравејќи се, се врати на своето место.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Со Оливие се разделивме во студената декемвриска ноќ, но смо за кусо време.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Сепак еднаш, само еднаш, мислев до неодамна, ја сретнав во една долга декемвриска ноќ, нема и глува за мене, без сјај во очите ако не ибез очи под некаков нејасен превез пред кој и студениот ветар се смируваше за она што било.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Тоа беше зимска, декемвриска ноќ. Беше сува, студена зима, камен пукаше.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
не ги слушав и ги заборавив уште пред да видам дека ме сметаат за варвар: во мрак, оној што во таквите продавници секогаш лежи на одредено место како задолжителен дел на општата патина, здогледав женски портрет, масло на платно со размери, слободно проценети, 45 x 60, и останав нем и уште еднаш како во онаа декемвриска ноќ облеан однатре со течно олово.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)