дебел (прид.) - камени (гл.)

Некоја темна желба да се истури гневот, да се одбрани, по навика да се удри, нападне или убие, лудост која напнуваше до дебелите камени ѕидови, но, не можејќи да ги турне, се уништуваше самата себе.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Дебелите камени ѕидови, доскора постигнати од тешка глувост, ја прошмукаа уличната врева.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)