далечен (прид.) - планина (имн.)

Но во мислите на Диме таа се претвори во страшен змеј, што долетал од некоја далечна планина и дошол да го грабне.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Дали е тоа тајната на животот, што потпомагаше во создавањето на новиот жив свет? – зборуваше старецот. – Погледни ја далечната планина! – Продолжуваше старецот. – Понекаде е покриена со снег.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Стоеја и зборуваа нешто, повисоки од сите околни дрвја и од сите далечни планини, луѓе.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Само да е убаво времето, па да се искачиме на Гола Глава, па овците да пасат околу нас, да треперат ѕвончињата, а небото да биде сино и мило, само некое орле да се гледа во височините, па да седиме и јас да ти ги покажувам далечните планини, Пирин се гледа оттука, и Рила се гледа на север, Беласица можеш да ја видиш, и сѐ се гледа, и од некаде ветре долетува и носи миризби од некоја далечна гора, од некој нестопен снег, па ти е мило, па ти се сака да ги рашириш рацете и да леташ...
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)