далечен (прид.) - ден (имн.)

Очите му станаа потемни, зениците со стопија и потонаа во минатото, во некој далечен ден длабок закоренет во него.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Вакви разговори најчесто водемвме во оние далечни денови кога се вратив учителствувам.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
За жал за неа темите од овој вид претставуваа скинати парчиња од облеката на животот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Од тоа, а и од некоја синикавост, што ја фрлаше пред себе уште далечниот ден, која сѐ уште остануваше неодредена, но не можеше да биде незабележана, стануваше уште пораскошен и со уште повеќе дипли златниот вез на ноќта во дрвјата, над кои сѐ уште ѕвечеше со своите златни прапорци смирената месечина со некаков проштален, тажен призвук.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)