По десетина минути жестоко мавање ја спушти секирата, седна врз дабовиот трупец, од кој одвај успеа да откорне две, три поголеми иверки, па тешко дишејќи, ја погали рапавата кора на Јурукот, шепотејќи: - Прости ми, Јурук, морав со некого да се мавам!
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
И тогаш се сети на стариот сув дабов трупец.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Бавно се извлече од леглото. Го спотна огнот. Стави врз него дебел дабов трупец, да држи жар.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
До ѕидот на колибата, под стреата, изградена од талпи и диреци и покриена со слама, што ја правеше топло и заветно место, со години лежеше дебел дабов трупец.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)