Зборот „проматари“ не ми се допаѓа, но се правам дека не го слушам зашто масите го имаат тој грд обичај за високото општество и посебно за луѓето што се на власт да се изразуваат погрдно.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
А и вошките пак што беше најлошото, имале грд обичај без малку се впикувале во секое делче од човековото тело.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)