градски (прид.) - светилка (имн.)

Го виде раѓањето на градските светилки и се сети на една крчма во која како крв шумеше бела ракија. Побрза наведнат и исклештен како вепар.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Кога излеговме на тремот, забележав дека секаде е темница освен во далечината каде се гледаше одблесокот од градските светилки.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)