градски (прид.) - парк (имн.)

Мошеш шивиш еден бубрек.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во Панама лешинарите му го исклукаа едното око кога испи пола литро парегорик и лежеше неосвестен во градскиот парк.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Секаде има шум, со шум си заобиколен, тој не те напушта и во длабините на градскиот парк, а како ехо се носи и се слуша и во пазувите на Витоша.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Бесрамни чавки! Нагрнаа по оголените гранки, со злокобно грачење што ја уништи свечената есенска тишина на градскиот парк. Две дури слетаа на Неговата глава.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Од засолнетото катче сеќавање повикува една нивна прошетка низ градскиот парк, со посеано лисје што шушкаше под чекорите и некои исплашени инсекти што несигурно трепереа во бледата светлина.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Се најдовме во малата кафеана во градскиот парк. А беше несносна вруќина.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
1. Подвизи?... Без одговор на тоа необично прашање, лежеше долг и сонлив во градскиот парк и, израмнет со одамна покосената трева и рамнодушен за летните шумови, го слушаше недалечното сопнување на реката.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Какви чувства ќе се разбудат во тебе кога твоите „ангелари“ со развеани коси долги ќе поминат покрај клупата во градскиот парк, а ти, покриен со стари весници, ќе им се израдуваш на убавината, младоста и среќата... и нема да ги препознаеш, а ни тие тебе.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Зарем веќе! Мислев дека тоа е на крајот, кога гардистите се берат на афтер парти во градскиот парк... јуначиштето на Стојан очигледно не поднесува алхохол...
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Се разбира, и со задолжителното бело шамивче... и тоа е почеток на долг и убав разговор за време на неделната прошетка низ градскиот парк.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Цврсто сум решен, есенва, да си купам велосипед. На старо, од оние на „Рог“.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Од новата фонтана пред градскиот парк бликна млаз свежа боза. Луѓе како луѓе, се собираа пред чудото. Некои дури и се напија од бозата.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
АРМАСНИЦИ
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Велосипедите со Јанош беа нешто посебно, за памтење, но обично патував со железницата или авто-стоп, налето спиев во вреќа по плажи и на клупи по градските паркови.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Го уреваат и пред Народната банка и во Градскиот парк...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Врвејќи денес во два и половина низ градскиот парк, а токму по алејата која завршува со урна, го видов Леонид Барбашин како седи на зелената клупа.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Навистина, еден негов комшија се колнеше дека таа вечер го видел како во црвена пижама со бели цветчиња се шета низ градскиот парк, но јас самиот им потврдив на одговорните дека другарот Ѓорѓи до раните утрински часови беше кај мене, а потоа замина право во својот стан, се разбира облечен сосема нормално.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Инаку, остатокот од денот, по завршувањето на часовите, без да навратам во одајчето, го поминував на клупите во градскиот парк.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Се најдов во куќата на Олга Ничота, близу до градскиот парк, и недалеку од моето Козар маало.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
- Самиот ми пријде и ме праша на која страна е Градскиот парк.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Секој ден, по цел ден, тој шеташе во градскиот парк и хранеше гулаби со трошки леб.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Акции за расчистување без изведени во градскиот парк и во излетничкото место Тумбе - кафе.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Леташе по воздухот во градскиот парк и за малку сосема ќе одлеташе, само со палтото се закачи за шпицот и од таму беше симнат со големи напори.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Се одликуваше со лекомисленост, сакаше да пее непристојни песни.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)