градски (прид.) - бедем (имн.)

Го виделе како езди низ полето, со пурпурна наметка што се вее зад него, и терајќи го коњот во бесен галоп, исчезнува пред вџашените погледи на војниците од градските бедеми.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)