горчлив (прид.) - пена (имн.)

А Писмородецот позелене од злоба, и жолта, горчлива пена на уста му идеше, оти царот зборови многу пофални и сјајни за мене рекол, и сликата ја поставил на вратата од гробницата на својата ќерка, и му наложил на Писмородецот и мене да ме примат во врвниот совет на царот, најумните каде што седеа, со Писмородецот на чело!
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ханка ги отвори очите, сакаше да ѝ рече нешто, но од устата ѝ потече горчлива пена и потоа повраќаше.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)