горчлив (прид.) - мирис (имн.)

Нечии прсти ги стегнаа моите прсти. Знаев дека тоа е Паулина.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
И сето тоа, жив оков во оков, се стеснувало и се ближело без доаѓам, немо; најпрвин ќе удреле едни и тој ќе станел несуштествување а тие слеаност во точка, и другите да доаѓаат и да стануваат дел на точката, сите - скорчавите костури, призраците со кациги и штитови и костурите со чекани.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Одеднаш се слушна некакво шуштење. Почувствував горчлив мирис.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Мавале доаѓајќи и се распаѓале во прав и пепел за иднината, могила или тулбе на она што било и што ќе е трева или куп непознати цвеќиња со горчлив мирис на смртта.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Мита фрла во него грст планински чај и кога во целата земјанка се чувствува сладуњаво - горчлив мирис, таа го разлева миризливиот врелец во алуминиумските таски.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)