Не се работи за романи – документи, какви што примери се познати во Источна Европа, туку за низа романи од голем книжевен зафат зафат и здив...
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Да го оставиме настрана фактот (што од оваа гледна точка е малку битен) дека Хичкок мошне јасно и начелно се изјаснил против поставувањето на големите книжевни дела на филмски екран затоа што работата со слики и со звук има сосем друга природа од работата со зборови, но оваа мисла не се чини сосем неточна.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)