голем (прид.) - умор (имн.)

Ѝ заблескаа, како бисери во паметта, и сите денови и ноќи поминати заедно со Крстан и тоа ја занесуваше како сон по голем умор.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Накострен од голем умор, со преморените коњи од кои се креваше пареа.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)