голем (прид.) - угорница (имн.)

Животот е една голема угорница, а уште поголема удолница по која трчам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Знаеш не сме ни до пола пат има уште одење до поштенскиот дом, па низ шума до детското одмаралиште, па низ парк-шума и дури потоа - голема угорница до врвот.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Овде почнува една голема угорница но, за среќа, брат ми уште на самиот почеток заврте лево и по едно стотина метра застана пред една масивна порта пред која имаше еден голем камен на којшто, веројатно, жените седеа приквечер.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Тој ќе речеше: „Не сум затворен, Танаско, туку угорници... Големи угорници врвам...“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)