голем (прид.) - уво (имн.)

ГОЛЕМОТО УВО Магаре или змија Удба или Циа Тија или овија
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Господинот беше на возраст од педесет и две години, со танки мустачиња и големи уши, високо потстрижен, со необично долги кркми, на средината благо разделени и, речиси, залепени на левиот и десниот дел од челото.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Се разбира, уште истиот ден го закршивме со најголемата игла, онаа што имаше толку големо уво што и нана ти можеше да провре конец низ него беза да стави очила.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Насобраните се притаија. Станаа големо уво.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Веќе половина век гардистите на Мортенија ни ги земаат децата.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
- А јас мравка газам, глупаво се насмевна Димко; врвовите на големите уши му се зацрвенеа од внатрешна возбуда.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
А оттаму, кучкините синови, има таму една шепа од нашинците кои имаат големи уши и долги јазици, па и на лајното му викаат папо.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Нацртав на белиот ѕид човек и после го размачкав та тој личеше на весел црнец со големи уши и малку танки нозе.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Големите уши слушаа: „Мислам дека би требало да се вратиме во ракетата, капетане.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)