голем (прид.) - сонце (имн.)

Одушевена сум од рајчанината ава, кога наутро тивко ќе изгрее големото сонце проследено со кукурикањето, блеењето на овците, рикот на кравите...па ги открива раздвижените селани, ранобудници.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
- викна водителот, пристар човек, облечен во воена униформа, ама без чин.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
И при толку многу големо сонце сенката ниеднаш не ѝ се покажа.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Се искачуваме по кривините, а потоа удолу, свртуваме лево и од десната страна над планината црвено, големо сонце, а допу руменото огледало на езерото.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Ќе дојди време кога да болсни едно големо сонце Зашто сега над него таи една голема сенка И не се гледа црквата.
„Камена“ од Анте Поповски (1972)
И тогаш, по втор пат како да го видов големото сонце што ми се јави и понапред.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Главата ѝ се ошумоглавуваше, нозете ѝ се потскусуваа, ѝ се одземаше целото тело.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)