Во голем ред, редот војнички го теравме и построени по баталјони, по чети и водови, по тесните и разлулани скали се качувавме и влегувавме во бродовите и молчаливо си фаќавме толку место, колку што беше потребно да седнеме и да легнеме. Немаше само еден под.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)