голем (прид.) - погача (имн.)

Списка жена, како некоја лута змија; трешти да бега низ куќа, трешти да бега од куќа надвор, трчај мажот по неја и удри, трчај и удри, суди а со тие зборои, ѓоа метлата ја судит..
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Слушај вамо ти, метло сестро - је рекол - сега откога ќе си одам в чаршија јас, ќе станиш ти и ќе ја сметиш куќата, дворот и ќе суредиш с¯ што паднало наземи; ќе месиш леб; ќе зготвиш вечера и коа ќе си дојдам да биди готоо; слушај вамо, метло моја, мила сестро, тако ми таткоа душа, ти се колнам, ако готоо не го сториш ова што ти го велам, да знаиш оти страшен ќотек ќе ти удрам; ем знаиш како ќе те тепам?
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Вистина бил ќотеко од рај - рекол мажот - и помагал за мрзливите жени, да се сторат работни.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Е, ај лели велиш ти, мори жено - је рекол мажот - еве јас за првпат ќе ја простам, да ако не ме пориза утре, јас знам што ќотек ќе ја удрам, само ти крепи се, да видиш што ќе патит метлата.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Зер малку измет ти сторив, бре домаќине, со преземањето пагурот голем, со големата погача, со гуската, со големата карта?
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
„Кој ќе поземи големата погача?# Јас!“
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)