голем (прид.) - лутина (имн.)

Што ми напраи? Ти ми искорна сите дрвца од бавчата, јас ништо не ти реков!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Бочви со вино и со ракија секоаш ќе најдам, ама сестра не се наоѓа, домаќинко; затоа не треба да се срдиш - е рекол големио брат.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Набрзина и со голема лутина В ги собра играчките во најлонска вреќа.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
- му рекла со голема лутина.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Тогаш Марша, не со истата голема лутина со која зборуваше со Карл, рече: - Карл крие од нас дека се допишува со мајка му!
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
И ми стана жал за мене, а почувствував голема лутина спрема мајка ми, таа неправедна и неблагодарна жена.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
И таа ми била некој писател – си мислев – не ѝ текнувало што да напише, па сè израскажала за прстенот.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Коа си го виде детето заклано поголемио брат, многу беше се налутил и тогај беше поверуал оти таа му го заклала детето, та ја викнал пред сите девет браќа и сите снаи и почнал да 'а суди, со голема лутина: - Што је ова од тебе, мори кучке?
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)