голем (прид.) - кукла (имн.)

Цврсто ја стегнала својата голема кукла и така гушнати спијат двете. Не, куклата не спие.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Големата кукла не ѝ се довери на малата, за тоа колку многу ѝ завидува.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
На големата кукла во витрината како да беше заборавила.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Таа полека се качи кај големата кукла во стаклената витрина, да ѝ се пожали.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Тогаш мајка ѝ нареди: оваа големата кукла ќе стои во стаклената витрина во креденецот, а со малата можеш да си играш.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
- Што си дошла мене да ми се жалиш, - ѝ рече големата кукла, - гледаш дека не можам да ти помогнам.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Лила - најубавата, голема кукла полека стана, си го поднамести фустанчето и скокнувајќи од долапот тивко простенка: „М-а-м-а“, потем се упати кон белото зајаче Џипси и му рече: „Тропни со барабанчето! Треба сите да дојдат на овој собир!“
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
Убавата, голема кукла Лила ги донесе Тетратките, а Росица веќе го наполни кантичето со мастило и го крена високо над нив.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)