голем (прид.) - дарба (имн.)

Окото: иако има голема дарба да продира дури и во невидливите работи, може да биде и мрзливо или незаинтересирано а пак намерно да подзамижува, некаква своја лукавост тогаш сака да покаже, доколку се работи за нашата себичност.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
- пиши, пиши... пиши, пиши... - ...голема дарба... толку способен човек... како му подарил господ толку...
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Иако проѕирна, вратата беше цврсто затворена.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Имаше голема дарба, исто како што татко ѝ имаше дарба да прави чевли и да пои, а брат ѝ да пишува и црта.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Да не ти е криво, Николаќи, половина човек си ами си имал голема дарба за пеење!
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Само во неколку наврати сонот фати да го совладува и да му ги враќа оние страшни слики, што лебдејќи на самата граница со јавето, тој успеа да ги оттурне.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
„Има голема дарба во него”, се согласува синоокиот Шварц, додека професорот Гејер со очилата спуштени на носот под густите веѓи, сркнува од чајот и, како што дискусијата за него се развива, каснува пишкоти и ту на едниот, ту на другиот, живо им потврдува со главата... 
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Женава си е чист сурогат! рече, мислејќи веројатно на Јана, додека со нескриено самозадоволство си го потчукнуваше заобленото бедро со розовата дланка.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Колковите навистина ѝ се движеа како клатно на ѕиден часовник, дури ми се пристори дека нешто ми кажуваат тие движења и тој звучен ефект од нишањево не беше ништо друго туку објаснување за нејзината голема дарба: (тоа Катерина ми го рече откако стори неколку чекори), а малку подоцна додаде дека умеела да го изведе она кое Јана; за да посака да го изведе ќе морала најпрвин да го смисли а потоа долго да вежба и тоа само за да постигне нешто што сепак ќе личи на обична имитација.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)