голем (прид.) - брат (имн.)

XII Кога дознаа во партијата за името на нашата коза Сталинка, тврдокорните идеолози во себе се противеа, но не можеа јавно или на друг начин да реагираат интимно страхувајќи да не бидат разбрани дека се против големиот брат.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Земи тројца кафански сеирџии, ете ти Голем брат, фолклорен.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Со денеска, со утре, растејќи је злото во срцето, што ќе 'а натера ѓаоло: отишла во бавчата, искорнала едночудо дрвца од една година садени, та 'и искршила сите, а коа дошол големиот брат (мажот је), му кажала и је наклеветила: - Ја појди во бавчана, бре домаќине, да видиш оти сите дрвца 'и искорнала сестра ти и 'и искршила!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Дрвца се наоѓаат, жено, и се садат, а пак сестра не се наоѓа.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Што има уште пострашно, што има уште погадно? Помисли на Големиот Брат.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но лицето на Големиот Брат изгледаше како да опстојува уште неколку секунди на екранот, како божем влијанието што го извршило врз очните јаболкца на сите, е премногу силно за да исчезне одеднаш.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Еден примерок на „ Тајмс“ кој, поради промените во политичките сојузништва, или поради погрешните предвидувања изречени од Големиот Брат, бил исправен можеби десетици пати, стоеше во архивите носејќи го својот оригинален датум, и не постоеше ниту еден друг примерок за да му се противстави.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Низ цела Океанија утрово имаше незадржливи спонтани демонстрации, кога работниците излегоа од фабриките и од канцелариите и парадираа низ улиците со пароли што ја изразуваа нивната благодарност кон Големиот Брат за новиот, среќен живот што ни го подари неговото мудро раководство.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Лицето на Големиот Брат доплива во неговиот ум, истиснувајќи го она на О'Брајан.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
За смрт на Големиот Брат? За човештвото? За иднината?“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
По ѕидовите имаше црвени плакати на Младинската лига и на Шпионите, како и еден постер на Големиот Брат во сета негова големина.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но во истиот момент, предизвикувајќи длабока воздишка на олеснување кај сите, непријателската фигура се стопи во лицето на Големиот Брат, црнокос, црномустаклест, полн со сила и со загадочно спокојство, и толку голем што речиси го исполни екранот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Од времето на униформноста, од времето на осаменоста, од ерата на Големиот Брат, од ерата на двомислата - поздрави!“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Можеше да го осудува Голдштајн и да бара поостри мерки против мислопрестапниците и саботерите, можеше да грми против злоделата на евразиската армија, можеше да го велича Големиот Брат, или хероите на Малабарскиот фронт - воопшто не беше важно.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Извојува победа над самиот себе. Го сакаше Големиот Брат.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но бидејќи во стварноста Големиот Брат не е семоќен, а Партијата не е безгрешна, постои потребата од неуморна, постојана еластичност во третирањето на фактите.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Можеби Големиот Брат едноставно се ослободил од еден премногу популарен потчинет чиновник.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Погледна уште еднаш во портретот на Големиот Брат.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
ГОЛЕМИОТ БРАТ ТЕ ПОСМАТРА, велеше текстот, додека темните очи гледаа длабоко во Винстоновите.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Делумно, тоа беше химна на мудроста и на величината на Големиот Брат, но уште повеќе беше чин на автохипноза, на свесно давење на свеста во ритмичниот звук.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Се шуткаше околу базата на огромниот тркалезен столб, на чиј врв статуата на Големиот Брат гледаше во небото кон југ, онаму каде што ги победи евразиските авиони ( само пред неколку години тоа беа истазиски авиони ) во Битката за Воздушниот коридор Еден.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Следен од непријателски борбени авиони додека летал над Индискиот Океан носејќи важни пораки, тој го приврзал за себе својот митралез како тег и скокнал од хеликоптерот во длабоката вода, заедно со пораките - крај, рече Големиот Брат, за каков што не е можно да се размислува без чувство на завист.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Голдштајн беше ренегатот и отпадникот кој некогаш, одамна (колку одамна, никој точно не се сеќаваше) бил една од водечките фигури во Партијата, речиси на исто ниво со Големиот Брат лично, а потоа почнал да се занимава со контрареволуционерни активности, бил осуден на смрт и мистериозно избегал и исчезнал.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тој веруваше во принципите на Ангсоц, го обожуваше Големиот Брат, им се радуваше на победите, ги мразеше еретиците, не само искрено, туку и со еден вид неспокоен фанатизам, една исклучителна информираност, на која обичните членови на Партијата не ѝ беа ни близу.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Дали напишал ДОЛУ ГОЛЕМИОТ БРАТ, или дали се воздржал од пишувањето, ништо не менуваше.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
ДОЛУ ГОЛЕМИОТ БРАТ беше испишано преку целата страница, со букви доволно големи за да можат да се распознаат преку собата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
До 1970 година не остана ниту еден од нив, освен Големиот Брат.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
ГОЛЕМИОТ БРАТ ТЕ ПОСМАТРА, пишуваше под неа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Никој не слушна што зборува Големиот Брат.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Извади од џебот четврт долар. И на него, исто така, со мали јасни букви беа испишани истите слогани, а на другата страна од монетата главата на Големиот Брат.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Долу Големиот Брат! Да, јас сум го рекол тоа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Постои ли Големиот Брат?“ „Се разбира дека постои.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Постои ли Големиот Брат во таа смисла?“ „Тоа не е важно. Тој постои.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Песните, поворките, транспарентите, походите, вежбите со божемни пушки, извикувањето пароли, обожувањето на Големиот Брат - сето тоа за нив беше еден вид блескава игра.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Големиот Брат е непогрешлив и семоќен.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Посебно беше воодушевен од хартиената фигура на главата на Големиот Брат, широка два метра, што ја правеше одредот на Шпионите во кој членуваше неговата ќерка.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Големиот Брат додаде уште неколку забелешки за чистотата и за едноставноста на животот на другарот Огилви.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во историите на Партијата, се разбира, Големиот Брат фигурираше како водач и чувар на Револуцијата уште од нејзините најрани денови.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во нив не остана ништо освен жалење поради тоа што го сториле, и љубов за Големиот Брат. Беше трогателно колку го сакаат.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
На споменот на Големиот Брат израз на млака заинтересираност прелета преку лицето на Винстон.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Никој никогаш не го видел Големиот Брат. Тој е лице од плакатите, глас од телекраните.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Мора да го сакаш Големиот Брат. Не е доволно да му се покоруваш: мораш да го сакаш.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Повеќето од времето тие му се извикуваа, го навредуваа и му се закануваа при секое негово премислување дека повторно ќе им биде предаден на стражарите; но понекогаш, ненадејно, ќе ја сменеа песната, го нарекуваа другар, го преколнуваа во името на Ангсоц и на Големиот Брат и го прашуваа тажно дали дури и сега во него не преостанало доволно лојалност спрема Партијата за да посака да го исправи злото што го направил.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Имаше чувство, иако во тоа време фактите и датумите веќе стануваа нејасни, дека ги знаел нивните имиња со години пред да чуе за Големиот Брат.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Потоа почна да пишува со брзи неуредни чкрабаници: „Тие ќе ме стрелаат не ми е гајле тие ќе ми пукаат во тилот не ми е гајле долу големиот брат тие секогаш стрелаат во тилот не ми е гајле долу големиот брат...“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Со својата грациозност и безгрижност, тоа како да поништи цела една култура, цел еден систем на мислење, како Големиот Брат и Партијата и Полицијата на мислите да можат да бидат сведени на ништо со едно единствено прекрасно движење на раката.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тие признаа дека шпионирале за непријателот (и тогаш, како и сега, непријател беше Евразија), дека проневериле државни пари, дека убиле разни доверливи партиски членови, дека правеле заговор против водството на Големиот Брат, што почнало долго пред да се случи Револуцијата, признаа акти на саботажа кои ја предизвикале смртта на стотици илјади луѓе.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ќе нема љубов, освен љубовта спрема Големиот Брат.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тој го навредуваше Големиот Брат, ја осудуваше диктатурата на Партијата, бараше веднаш да се заклучи мир со Евразија, се залагаше за слобода на говорот, слобода на печатот, слобода на собирањето, слобода на мислењето, хистерично викаше дека револуцијата била изневерена - и сето тоа во еден брз и многу сложен говор, кој беше еден вид пародија на вообичаениот стил на ораторите на Партијата, па дури содржеше зборови од новоговорот: повеќе новоговорни зборови, всушност отколку што кој било член на Партијата нормално би ги употребил во стварниот живот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
На самиот врв на пирамидата се наоѓа Големиот Брат.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Според тоа, беше неопходно одново да се напише еден дел од говорот на Големиот Брат, на начин што ќе покаже дека тој го предвидел токму она што се случи.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Големиот Брат е одората во која Партијата се претставува себеси пред светот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Дневната заповед на Големиот Брат очигледно беше посветена на одавањето признание за работата на една организација позната како ПТЦЦ, која ги снабдуваше морнарите на пловечките тврдини со цигари и со други потрепштини.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Кажи ми, Винстоне - и запамети, без лажење: ти знаеш дека јас сум секогаш во состојба да ја препознаам лагата - кажи ми, какви се твоите вистински чувства за Големиот Брат?“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Така, во еден момент Винстоновата омраза воопшто не беше вперена кон Голдштајн туку напротив, кон Големиот Брат, кон Партијата и кон Полицијата на мислите; во таквите моменти неговото срце полетуваше кон осамениот, исмеан еретик на екранот, единствениот чувар на вистината и на разумот во светот на лагите.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во тие моменти неговата потајна одбивност спрема Големиот Брат се претвораше во обожување и Големиот Брат изгледаше како да се извишува, непобедлив, бестрашен заштитник, исправен како карпа спроти ордите од Азија, а Голдштајн наспроти неговата изолираност, беспомошност и наспроти сомнежот што висеше и во врска со самото негово постоење, наликуваше на опасен вештер, способен со самата сила на својот глас да ја разори структурата на цивилизацијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Какви беа неговите вистински чувства спрема Големиот Брат ?
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Винстон погледна во портретот на Големиот Брат.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Винстон оцени дека нема да биде доволно само да го промени правецот на говорот на Големиот Брат.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
На пример, според „ Тајмс“ од седумнаесетти март произлегуваше дека Големиот Брат, во својот говор од претходниот ден, претскажал дека фронтот во Јужна Индија ќе остане мирен, но дека наскоро ќе почне евразиска офанзива во Северна Африка.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Потоа лицето на Големиот Брат избледе и наместо него се појавија трите слогани на Партијата со големи букви: ВОЈНАТА Е МИР СЛОБОДАТА Е РОПСТВО НЕЗНАЕЊЕТО Е СИЛА
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Мошне веројатно е дека во истиот момент цела дузина луѓе работат на различни верзии за тоа што всушност рекол Големиот Брат.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Постерот беше излепен на секое празно место по ѕидовите, надминувајќи ги по бројност дури и портретите на Големиот Брат.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ако си среќен во себе, зошто би се возбудувал околу Големиот Брат, и околу Тригодишниот план, и околу Двете минути омраза, и околу сите нивни глупости?“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Се обиде да се сети кога првпат чул да се споменува Големиот Брат.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Океанското општество, во крајна линија, почива на верувањето дека Големиот Брат е семоќен и дека Партијата е непогрешлива.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Партијата постои. Големиот Брат е отелотворение на Партијата.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Големиот Брат повремено ја посветуваше својата Дневна заповед на споменот на некој скромен, обичен член на Партијата, чиј живот и смрт ги издигнуваше на ниво на пример достоен да биде следен.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Неговото перце раскошно се лизгаше по мазната хартија, печатејќи големи убави букви: ДОЛУ ГОЛЕМИОТ БРАТ, ДОЛУ ГОЛЕМИОТ БРАТ, ДОЛУ ГОЛЕМИОТ БРАТ, ДОЛУ ГОЛЕМИОТ БРАТ, ДОЛУ ГОЛЕМИОТ БРАТ повторно и повторно, исполнувајќи половина страница.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
За да пропуштиш барем нешто Од она што ти се случува кога ќе отвориш очи Да ги пропуштиш ако се може уроците по глобализација Според кои големиот брат ќе заповеда а малото братче ќе извршува Па потем малото братче ќе извршува а големиот ќе заповеда Божем не се рекло и пред раѓањето на големиот брат Дека големата риба ја јаде поситната Та сега покорувањето на староседелците Да мора да се новоименува како глобализација Како што денес се именува секое покорување на малите народи Како што денес се именува и исчезнувањето на малите јазици
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
На оние кои мораа да си заминат од видното поле на големиот брат Туку ај да се привардиме заеднички Да не зацапаме ептен во батаците на глобализацијата Има и повесели работи да се видат штом ќе се отворат очите Животот е едно бескрајно глобално море Во кое има место за давење на веселници од сите земји Кои во сите книги на исчезнатите ќе се водат како веселници Само ако претходно себично си приредувале Љубовно-еротски наслади и петпари не давале Што пишува за нив и за љубовта на лезбејките На белосветските ѕидови за графити Зашто градските варосувачи никогаш не доцнат.
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Не знам зошто, ама оваа голема вода ја чувствувам како свој брат. Мојот голем брат. Или Голем Брат, сеедно.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Не може ни Господ да ме разубеди дека Големиот Брат не води тачна евиденција кој, колку и кога пие, колку троши на сите облици на пороци и слично.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Кревкиот соживот повторно прета се градат ѕидови во неколку гета сеуште глумат братство единство а душа им гори за етничко чисто Чувај не Господе од искариоти превртливи души и квази патриоти со устите полни за народ да се сплоти а гз ќе им зине за куфер со банкноти На телевизија невиден смрад будно не следи Големиот брат очајни луѓе, морална криза калаштури штури за анализа
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Мигум му стана јасно дека овој пат, „со големиот брат” Сталин, беше готово!
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Откако се скараа Тито и Сталин, а Југославија беше исфрлена од Варшавскиот пакт, и нашата родна Албанија си се задолжи самата, но и за да му се додвори на големиот брат Сталин, кој не исклучуваше и напад врз Југославија, уште посилно да ги зацврсти границите, особено кон „југословенските ревизионистички одметници”.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Тато е како голем брат, а мама како голема сестра.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Дали се работеше за заговор да се умртви душата на народот, односно разобличи неговиот идентитет, од некоја друга над Централа, на која слепо и немо му беше подредена овдешната под Централа, која сега по излегувањето од прегратката „на големиот брат”, се гушеше од самата себе.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Но, поради тоа луѓето не се нималку послободни или поавтономни.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Орвеловиот голем брат е на тој начин победен, но на опасноста со тоа сѐ уште не ⥊ е крај.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Доаѓа до реализација на другата славна антиутопија: во прекрасниот нов свет има од сѐ доволно, секој има право на култура по свој избор, секој избор е автоматски културен, сѐ е подеднакво вредно.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Татко големиот брат го смета за виновник.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Убава работа е да имаш голем брат – си мислев.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Само што не сум сигурна дали неговата идеја е баш паметна.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)