Во тоа време под големиот бор седеа Толе и Јован, сами и тивко шепотеа.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Во Маклата, тревата беше пораснала поубаво одошто во Градешките ливади та Сиве ја смолкна косата и почна да коси околу изворчето.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
„Да не е дојден да ме кандисуа да се предада?
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Само ти тоа добро можиш да ми го направиш.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
„Може поминаа“ — си рече со умот и излезе пред овци на патот; сакаше да седне под големиот бор.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Од имотец, освен едно криво магаре, немаше ништо, та беше принуден да прави катран од големите борови во блиската планина, да го продава во Битола и да носи на две недели по едно осмаче 'рж или царевка.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
„Аха! Сигурно имаат ојдено дрварите на чешмичето да се напиат вода", — си заклучи стариот и тргна таму да ги побара, да скрши некој и друг лав и да тргне некој и другпат од нечие луле, ако не му дадат да го наполни неговото.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Е, Толе, ние дојдоме кај тебе по една голема работа, — почна прв Трајко откако го извика Толета насамо под големиот бор, каде пладнуваа Рошковите јаловиња и му го претстави учителот Атанаса, за кого Толе беше слушал дека и тој се меша во некакви комитски работи.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)