глув (прид.) - празнина (имн.)

Најгласното во неговите прашања ми се чини е изненаденоста.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Колата завртува зад последната куќа; зад неа останува тапо тропање на тркала и поткови, гаснејќи полека и оставајќи зад себе глува празнина во пустата улица.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Дури откако ќе го задоволи љубопитството со некое воопштено прашање и забелешка посмирено објаснува дека треба да побрзаме.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Онде спиевте? На онаа черга? - прашува.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дури и гласот на новата личност која се обидува да ме зазбори е без глуви празнини помеѓу зборовите.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)