генерален (прид.) - конзул (имн.)

77. Мих. Г. Ристиќ – тогаш српски генерален конзул во Битола.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Овие гласови толку упорно се ширеле што некои Евреи, италијански поданици се обратиле до генералниот конзул на Италија барајќи заштита.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
„За напад на магазинот на барут не може да станува збор“ - пишува Мих. Ристиќ, српски генерален конзул во Битола.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Малку подоцна тука се нашол и самиот генерален конзул на Франција, Стег.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
По патот им се придружил и генералниот конзул на Австро-Унгарија.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Италијанскиот генерален конзул Ди Ривел, во својот извештај до министерот за надворешни работи адмирал Морин, сметал дека убиените биле помалку од 100, веројатно 70-80.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Н.Билјоти, генерален конзул на Англија во Солун, посочува 30-32 погребани на егзархиските гробишта.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Особено педантно тоа го правеле тие што биле најмногу засегнати од атентатите, како што биле францускиот генерален конзул и грчкиот генерален конзул, кој во секоја револуционерна акција во Македонија гледала смртна опасност за грчките “интереси“.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Според статистиката на францускиот генерален конзул во Солун Стег, градот на преминот во XX век броел околу 120.000 жители, од кои околу 70.000 Евреи.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
„Пред вратата на Отоманската банка - пишува италијанскиот генерален конзул во Солун Ди Ревел - застана една кола, од која слегоа многу луѓе придружени од други и, симулирајќи дека се расправаат меѓу себе, го убија стражарот и двајца ноќни чувари.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Рускиот генерален конзул во Солун, по налог на својот амбасадор од Цариград, отишол специјално во Скопје да бара од Хилми-паша да им препорача на валиите повеќе умереност и да го наговори да се откаже од својата намера за протерување на сомнителните лица без да им се суди.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Ние почесто го цитираме францускиот генерален конзул, бидејќи неговите извештаи се посодржајни и пообјективни од сите други.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Чашуле во 1952 година заминува на својата прва дипломатска должност во Торонто, каде е именуван за генерален конзул на Југославија во Канада.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)