врел (прид.) - од (предл.)

На светот му бил нужен нов ред, некој морал да ја обогати иднината со нови убавини.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И бликаше на земјата во струи крвта врела од уште топлиот му труп.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Тие изгледале мудро под црните забратки, очите им биле врели од страст да победуваат. Или само така му се чинело на зашеметениот поп.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)