А зад насипот остана поголемо парче земја што вредниот човек го исчисти од камењата и го насади со овошки.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Човекот за кој ви раскажувам одамна е умрен, но во бавчата што тој на времето ѝ ја одзеде на реката и ден денес се раѓаат круши и јаболка, се раѓа пченка, грав, а луѓето поминуваат, гледаат и се сеќаваат на тој вреден човек.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)