Меѓутоа таткото знаеше дека најсилните, најнепроодните граници беа впишани во менталитетот на луѓето.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Израелската инвазија во Либан во јуни 1982 година според Арафат во извесна смисла беше впишана во договорите во Кемп Дејвид.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Тој престана да зборува за една палестинска татковина (homeland) за да го обнови палестинскиот договор во Јордан и во Газа.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Стоев, или лежев, со страв и болка пред тој запис, пред таа трага впишана во крвта, пред тој белег чие насетување започна со свесноста за разликата помеѓу моето тело и телото на брат ми.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Многу години подоцна читав една студија во која Зигмунд, тогаш средновечен, објаснуваше како се станува жена.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Но, атавистички внесен во патот на јагулите, небаре под диктатот на божјото претсказание што беше впишано во патот на јагулите и претскажувањето на Игора Лозински, Татко, во еден период беше решен да оди кон север, да го следи патот на јагулите, колку што тоа беше можно.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Конфронтацијата всушност е впишана во сама та етимологија на зборот ‘frontier’, во смисла дека таа е секогаш фронт на нешто, дека е секогаш сврте на кон нешто/некого (против нешто/некого). 32 Конфронтацијата изгледа неизбежна, имајќи предвид 30 Harvey Starr, “International Borders: What they are, what they mean, and why should we care,” SAIS Review 26.1 (2006): 8. 31 Ibid., p.8. 32 Pjero Zanini, Značenja granice: prirodna, istorijska i duhovna određenja (Beograd: Clio, 2002), 21. 30 дека фронтот не е фиксен, може постојано да се поместува, бидејќи границата е вештачка, а не природна креација.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Ќе разговараме и ќе се договараме со него, поаѓајќи од претпоставката за аисторичниот и културно неозначениот разум, што порано или подоцна ќе нѐ направи истомисленици?
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Етичкиот плурализам и релативизам се така впишани во самата идеја на демократијата, што признава еднаквост на сите убедувања пред законот.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
А со тоа другиот стана оној со којшто не можеме да си дозволиме да одбиеме дијалог.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)