вошлив (прид.) - му (зам.)

Туку некој друг е виновен...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
А кога јас го прашував да не знае нешто за мојот стопан, тој вртеше глава, свртуваше грб...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Лазо вошливиот му се пофали дека ќе го убие и тој од страв избега.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Зар за тоа ги изнародивме, а?...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)