воодушевен (прид.) - извик (имн.)

Митра си ја чу пресудата. Озелене како мувлија и не можеше да најде збор да проговори, додека на Достиното лице се покажа црвенило до уши и длабока воздишка, и се симна еден голем товар од душата, но не испушти воодушевен извик.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ги слушам нивните воодушевени извици: - Оф!
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Излегуваат поздравени од воодушевените извици на насобраната толпа, излегуваат со своите чудни погледи, со своите неразбирливи мрморења, во распарталени алишта.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ги слушам нивните воодушевени извици: - Оф! Оф! Леле ама е ледена!
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)