вознемирен (прид.) - поглед (имн.)

26. На улиците имаше многу луѓе со вознемирени погледи.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
На спротивниот брег, од длабочината на шумата што испарува по дождот, се пробива, речиси вертикално кон небото, јато чиј што крик заечи и згасна низ маглите, пред вознемирените погледи на луѓето и коњите од оваа страна, и самите потопени во белузникавата воздишка на прехранетата почва,безимени припадници на дивата кентаурска хорда што бесцелно талка пред срдбата на Господарот на подземјата.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)