И затоа голем број лексички заемки од турскиот јазик се најмногу во врска со урбаниот јазик.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
И можеби затоа внатрешниот живот на балканските населби е обележан од ориенталниот урбанизам, чии траги остануваат дури до втората половина на XX век.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Но е нејака надеж дека таа нишка на мојот внатрешен живот не е доодмотана до крај.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Воздивна горко, рапаво. Матниот поглед се сврте од внатрешниот живот и заплива по проѕирната темнина на собата за да го види сето она што го гледал пред тоа.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
И како тоа внатрешниот живот на машката хомосексуалност што има израз во општопознатата страсна приврзаност на геј-мажите кон бродвејскиот мјузикл сега изгледа толку чудно, па и чудовишно, во очите на современите геј-мажи, без разлика дали се преживеани од претстоунволската ера или релативно скорешни производи на постоунволската ера или и едното и другото?
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Тие афекти се од едно време кога не биле ни замисливи никаков остварен геј-живот и некакво зрело сексуално постоење, а нивниот присушт архаичен карактер изразува ретроградна состојба на чувствување, како што и нивната истрајност во внатрешниот живот на возрасниот геј-маж го сигнализира неговиот понижувачки неуспех да еволуира над неа.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
И навистина, целата поента на политиката на геј-идентитетот е да се спречат луѓето (вклучително и нас самите) да поставуваат премногу незгодни и прељубопитни прашања за она што ни се случува во внатрешниот живот.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Да се биде геј, според второво гледиште, е да се има сексуалност, сексуална ориентација; тоа не е да се има посебна култура и посебна психологија и посебна социјална практика и посебен внатрешен живот или што било што се разликува од нормата.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Ќе тврдам дека преобразбата на хомосексуалноста од сексуална перверзија во општествен идентитет и самите политички потреби на геј-гордоста се увојничиле против секакво сериозно геј-испитување на внатрешниот живот на хомосексуалноста – особено на оние негови несексуални димензии за кои хомосексуалците сѐ уште не се сигурни или кои сѐ уште им предизвикуваат нервоза.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Сега, откако активизмот за ХИВ/сидата, иако не и самата ХИВ/сида, некое време се потповлекува од првите редови на машкиот геј-живот, барем кај Белците во развиениот свет, сега кога политичките потреби на активизмот за ХИВ/сидата се менуваат, сега кога жалоста и гневот почнуваат да го губат монополот врз бесот на настраните афекти што може да се изразат отворено и сега кога квир-културата одново изнаоѓа континуитети помеѓу современото лезбејско и геј-постоење и претходните, претстоунволски облици на сексуално отпадништво, изгледа дека е сѐ повозможно да се испитуваат аспектите или димензиите на внатрешниот живот на хомосексуалноста кои не толку одамна изгледаа политички сомнителни, да не речам невкусни – и кои, во секој случај, не смееше да се истражуваат подробно.107
4 ПЛАКАРОТ НА ХОМОСЕКСУАЛНОСТА
Современата геј-култура почна да ја користи новопронајдената можност да го истражува внатрешниот живот на хомосексуалноста.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Субјективитет без психологија.
Мора да има начин да се проникне во внатрешниот живот на испитуваните луѓе, конкретно на геј- мажите, а да не се копа во особената душевна градба на поединецот.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)