вит (прид.) - тело (имн.)

Тој замижа и ја виде неа како му се дава на другиот маж, нејзиното вито тело му ја предаваше својата белина и еластичност на другото тело, нему му ја даде сета префинетост, која тој ја сметаше само своја.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Тогаш тој, во својата душа, знаеше дека таа беше во собата, и тогаш во темната месечева светлина, што се процедуваше низ пердињата, ја виде неа како жива слика, го виде нејзиното убаво бледо лице, дебелиот кок руса коса, и начинот на кој го движеше своето вито тело.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Нејзиното високо и вито тело малку се заниша.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Убавото и вито тело на Рози за него стана храм, светилиште во кое имаше пристап само тој, како единствен свештеник на култот.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)