вистински (прид.) - среќа (имн.)

Тоа беше среќа. Вистинска среќа која трае можеби колку и времето на пеењето на самата песна...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
- Директоре, се чу првпат гласот на Коле, кога кај нас би имале толку дивеч! Вистинска среќа - рековме.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Мигови на вистинска среќа и страсно, хедонистичко гризење од плодовите на животот, чесно, слободно и достоинствено движење во просторот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Животов има боја на пустинска роза, на пурпурни цветови, на жолта дуња, корална, кардинал црвена, и безбројни нијанси на бои кои се прелеваат и прават ириси.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Имаше вистинска среќа, да не беше дрвото, падот можеше да биде кобен.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Важно е да се истакне дека вработените во претпријатието беа синдикално организирани.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Се чини дека најинтересно од сѐ е што Марковски, во последните три години пред спорот, истовремено беше и претседател на основната организација на синдикатот – т.н. синдикален претставник.2 Во овој турбулентен период вистинска среќа беше да се остане 110 во фирмата.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Арсо немаше сили да ги презре своите деветнаесет години за да помогне со своето жртвување да се најде смислата на вистинската среќа.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Да ја вкусат вистинската среќа.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Мојата вистинска среќа. Заедничката радост.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но, вистинската среќа се запознава дури откога човекот ќе се просветли, ќе се отвори кон животот, ќе се поврзе и ќе се спои со него – одговри старецот. – Дотогаш човекот не е среќен, или само мисли дека е среќен.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
– Сѐ на сѐ, вистинска среќа е тоа што таа се најде овде, зашто ние сме стручни за случаи кои бараат дисциплина.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Марија стоеше во средината на просторијата, до столчињата и вазата без цвеќе.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)