вистински (прид.) - руина (имн.)

Не стануваше збор толку за разорното дејство на времето, колку за напад на болест, како неговиот ум да продолжил да расте додека телото пропаѓа.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Главата му беше изобличена, како коската на челото прекумерно да пораснала заканувајќи се да ја пробие кожата.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
За јавноста, Борхес страдаше од емфизем на белите дробови.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Борхес крај кого седев во Женева, три години подоцна, беше сенка на оној другиот, вистинска руина.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)